تالیف وتدوین: دکتر حمید مساعدیان

عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی

صرع يك بيماري است كه با تشنجات مكرر در يك دوره زماني خود را نشان مي دهد. تشنج به يك حمله ناگهاني در فعاليت الكتريكي مغز اطلاق مي شود كه مي تواند باعث كاهش هوشياري، حركات مكرر و انقباضات عضلاني و گاهي اختلالات حس شود. 25 درصد موارد صرع در سنين قبل از 5 سالگي بروز كرده و 50 درصد موارد آن قبل از 25 سالگي خود را نشان مي دهند. صرع می تواند موروثي باشد و در خانواده هاي خاصي شيوع بالاتري را دارند.

 

 

افراد مصروع شرایط خاصی برای پرداختن به فعالیتهای ورزشی دارند.یکی از ورزشهایی که نیاز به توجه خاص برای افراد مبتلا به صرع دارد و بطور جدی باید به موارد هشدار توجه نمایند ورزش کوهنوردی است.

نظرات مختلفی در تاثیر ورزش روی بیماری صرع وجود دارد:

1- ورزش هیچگونه تاثیری در شدت و تناوب حملات صرعی فرد فعال و غیر فعال ندارد.

2- حملات صرع هنگام فعالیت بدنی و فکری و پس از آن کاهش میا بد(بدلیل تغییرات رفتاری،متابولیکی،سلولی اعصاب)

اثرات ورزش کوهنوردی در بیماری صرع: ورزش کوهنوردی در بیماری صرع دو اثر متفاوت دارد.

اثرات مثبت:تمرین مداوم کوهنوردی تعداد حملات صرع را کاهش میدهد.

اثرات منفی:افزایش تنفس و خستگی شدید در ورزش کوهنوردی حملات صرع را تحریک میکند.

در کل:ورزش و فعالیت بدنی(کوهنوردی) اثرات مفید و مثبتی در صرع دارد.

پس نتیجه می گیریم افراد مبتلا به صرع میتوانند به ورزش کوهنوردی بپردازند.

ولی محدودیت هایی برای این افراد وجود دارد:

الف: از استرس شدید بپرهیزند.(استرس جسمی و روانی در ورزش کوهنوردی)

ب:از خستگی مفرط بپرهیزند:برنامه های زمستانی،برنامه های طولانی مدت در یک روز

 ج: از افزایش تعداد تنفس شدید بپرهیزند: تنفس های شدیدوتند در صعود به شیب های تند کوهستانی

د:استفاده از وسایلی که بالقوه خطرناک است بپرهیزند:کار با وسایل سنگ نوردی ،یخ نوردی و یخچالنوردی

ه:ورزشهایی که نیاز به تنها بودن به مدت طولانی دارد بالقوه می تواند برای افراد مصروع خطرناک باشد نظیر:سنگ نوردی،صعود از یخچالها،هیمالیانوردی بصورت انفرادی،صعودهای انفرادی و...

با این شرایط بطور خلاصه اجازه صعود به فرد مبتلا به صرع بستگی به خصوصیات و نوع صرع و نوع ورزشی دارد که فرد به آن می پردازد:

صرفا در شرایط ذیل میتوان با رعایت مواردی که عنوان شد اجازه صعود و کوهنوردی از طرف پزشک به فرد مصروع داد:

الف:قطع دارو توسط پزشک

ب:گذشت یک دوره دو ساله بدون دارو و بدون وجود حملات صرع

ج:پس از گذشت این دوره ،بررسی سالانه به مدت 5سال

کوهنوردی و دیگر ورزشهای ممنوع در افراد مبتلا به بیماری صرع:                                                                                                                                                                                                                                                                        صعود با طناب بهر نوعی: صعود از یخچال،صعود از دیواره های یخی و سنگی ،کوهنوردی انفرادی ، هیمالیانوردی ، صعودهای سرعتی ، صعود به قلل بلندبالای 4000 متر ، صعود در شرایط سخت نظیر سرما ، زیر اشعه آفتاب ، در هوای گرم ، صعود با استفاده از ابزار ، ...

 

 منبع = http://iranmountainmedicine.blogfa.com/post-110.aspx